Łupież suchy i tłusty – jak skutecznie pozbyć się łupieżu głowy
7 lat ago admin 0
Łupież to dość krępująca przypadłość, która do tego nie wygląda zbyt estetycznie. Występuje ona zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Wyróżnia się łupież suchy i tłusty – z oba tymi rodzajami można sobie poradzić, podejmując odpowiednie kroki.
Łupież suchy
Dotyczy osób bez łojotoku, ale wrażliwych na drożdżaka Pityrosporum ovale. Już bardzo niewielkie jego ilości powodują bowiem stan zapalny. Inną przyczyną łupieżu suchego mogą być źle dobrane kosmetyki – mogą one oprowadzić do podrażnienia, kontaktowego zapalenia skóry albo do złuszczania pozapalnego. Zdarza się to szczególnie po wizycie u fryzjera, który używał niedostatecznie łagodnych kosmetyków. Aby pozbyć się tego rodzaju łupieżu, należy zastosować łagodny, bezzapachowy szampon o odczynie pH 5,5. Taka kuracja powinna pomóc, gdy nadmierne złuszczanie jest wynikiem używania niewłaściwych kosmetyków.
Kiedy jednak łupież suchy nadal będzie występował, zastosować trzeba specjalny szampon przeciwłupieżowy. Warto wiedzieć o tym, że czasem po użyciu szamponu leczniczego łupież się nasila i wbrew pozorom jest to dowód na jego skuteczność. Po kilkukrotnym myciu głowy szampon powinien „ściągnąć” zalegającą łuskę i oczyścić skórę. Jeśli jednak po kilku jego użyciach łuszczenie się skóry nie ustąpi należy wymienić kosmetyk na inny, gdyż ten prawdopodobnie jest drażniący dla skóry głowy.
Łupież tłusty
Przyczyny jego powstania są zbliżone do przyczyn powodujących łupież suchy, czyli: nadaktywność gruczołów łojowych, działanie grzybów. niedostosowanie kosmetyków do włosów czy rodzaju skóry, ale także stres i zła dieta. Łupież tłusty może być również konsekwencją nieleczonego łupieżu suchego. Pozbycie się łupieżu tłustego jest trochę trudniejsze i zazwyczaj wymaga kontaktu ze specjalistą. Ten powinien przepisać maść zawierającą m.in. kwas salicylowy, siarkę i selen. Taki specyfik wciera się w skórę głowy, by unormował on wydzielanie sebum.
Uzupełnieniem leczenia będzie stosowanie szamponu przeciwłupieżowego: zarówno wtedy, gdy łupież występuje, jak i później – profilaktycznie (choć wtedy rzadziej).
